
فقط گوشت برخی حیوانات برای مصرف مسلمانان مجاز است. حیوان باید از گونه های حلال باشد تا به عنوان حلال کشتار گردد. حیوان باید توسط یک مسلمان بالغ و عاقل در حالیکه نام خدا را یاد می کند کشتار شود. برای بریدن گلو به طریقی که سبب خروج کامل خون و مرگ سریع آن شود باید از یک کارد تیز استفاده کرد. اسلام بر رعایت رفتار انسانی نسبت به حیوانات بسیار تاکید دارد. حیوانات باید تحت شرایط انسانی پرورش یافته، حمل و نقل، مراقبت و نگهداری شوند. البته این اعمال به عنوان رفتار پسندیده مطرح است و هرنوع بدرفتاری با حیوانات سبب حرام شدن گوشت آنها نخواهد شد. بی حس کردن دام قبل از کشتار غیر مذهبی عموماً در ایالات متحده و کانادا پذیرفته شده است. روش بی حس کردن معمولاً کشنده نیست. در بسیاری از کشورهای اروپایی، شدت بی حس کردن اگر سبب مرگ حیوان قبل از خونگیری شود از نظر حلال بودن غیرقابل پذیرش می شود. علاوه براین، عمل جدا کردن بخش هایی ازاعضاء حیوان (مثل بریدن شاخ ها، گوش ها، بخش های انتهایی دست و پا) نباید قبل از مرگ حیوان انجام شود .
شرایط و روش انجام کشتار (ذبح)
ذبح یک روش روشن و توصیف شده برای کشتن حیوان با هدف استحصال گوشت جهت مصرف انسان است. واژه ذبح در عربی به معنی تصفیه کردن و خالص کردن چیز خوب یا مفید است. همچنین روش ذبح در عربی زکات نامیده می شود که به معنی خالص کردن یا کامل کردن چیزی است. برای اجرای احکام شریعت در هنگام ذبح باید شرایط ذیل تحقق یابد .
شخص ذبح کننده
فردی که عمل ذبح را انجام می دهد باید مسلمان عاقل و بالغ باشد. ذبح کننده می تواند زن یا مرد باشد. اگر شخص بواسطه مصرف مواد سکر آور قابلیت و مهارت انجام کار و یا توانایی ذهنی خود را از دست داده باشد صلاحیت انجام کشتار حلال را ندارد. از نظر اسلام گوشت حیوانی که توسط فرد بت پرست، بی دین یا شخص مرتد کشتار شده باشد حرام و غیرقابل پذیرش است.
ابزار
کارد مورد استفاده برای ذبح باید کاملاً تیز و از جنس فلز باشد. این امر بریده شدن پوست و عروق خونی را تسهیل کرده و سبب خروج سریع و بلافاصله خون می شود. به عبارت دیگر ایجاد خونریزی حجیم و فوری می کند. حضرت محمد (ص) فرمودند:
« خداوند مهارت در کارها را توصیه کرده است. بنابراین اگر کشتار یا ذبح می کنید آنرا خوب و بدرستی انجام دهید. تیغ هایتان را تیز کنید تا حیوانی را که می کشید کمتر زجر بکشد. »
نقل شده است که حضرت محمد (ص) کشتن حیوانات را با استفاده از ابزاری که پوست را بشکافد ولی ورید وداج را قطع نکند ممنوع کرده است. همچنین به عنوان یک رسم کارد را در مقابل حیوانی که قصد ذبح آن را دارند تیز نمی کنند.
بریدن
برش باید در قاعده گردن درست در زیر گلوتیس (دستگاه صوتی در حنجره) انجام شود. بطور سنتی، شتر را با ایجاد برش در قاعده گردن کشتار می کردند. این عمل را نحر گویند که به معنی پرتاب کردن نیزه به گودی گردن است. با روش جدید مهارکردن شتر و تکنیک های بی حس کردن، روش سنتی چندان مناسب به نظر نمی رسد. نای و مری به علاوه وریدهای وداج و شریانهای کاروتید باید بریده شوند. طناب نخاعی نباید قطع شود. بنابراین سر بطور کامل بریده و جدا نمی شود. کشتار مجاز (کوشر) آیین یهودی بسیار به روش ذبح سنتی مسلمانان که توصیف شد شباهت دارد، با این تفاوت که در آیین یهودی برای هر حیوان ذکر نام خداوند انجام نمی شود.
ذکر
ذکر یا تسمیه به معنی بر زبان جاری ساختن نام خداوند با گفتن «بسم الله» یا «بسم الله، الله اکبر» قبل از بریدن گلوی حیوان است. نظرات علماء فرقه های مختلف اهل تسنن در مورد مسئله ذکر تا حدودی با یکدیگر فرق می کند.
مزایای کشتار حلال
روش صحیح ذبح دارای مزایای فراوانی است. سرعت بریدن محل ذبح با استفاده از کارد تیز زمان کشتار را کوتاه نموده و درد کمتری را متوجه حیوان می کند.
روش ذبح اجازه می دهد تا حیوان خونگیری سریع و کامل داشته باشد. همچنین مشخص شده است که خونی که در یک سیستم بسته محصور شده است بوسیله بریدن عروق خونی سریعتر می تواند خارج شود. نیروی حاصل از ضربان قلب خون را بداخل سیستم جریان خون می فرستد. بنابراین هر چه ضربان قلب قویتر باشد، مقدار بیشتری خون از بدن خارج می شود.